Ne kötüdür…

Ne kötüdür insanın aklıyla yüreği arasında çaresiz kalması…
Ne kötüdür an kadar yakın, bir asır kadar uzak olması…
Ve bilir misin ne acıdır insanın bildiğini anlatamaması…
“Ben” deyip susması, “Sen” deyip ağlamaklı kalması…”

Nazım Hikmet Ran