“Bir insanı sevmekle başlar her şey”

Geçen gün Türk Hava Yollarının Skytürk dergisinde gördüğüm bir metin benim ilgimi çok çekti. Sonrasında Ferit Edgü’nün yazdığı bir metinden alıntı yapıldığını öğrendim. Şimdi de sizinle paylaşmak istedim .

abidin-dino-kimdir

Abidin öldüğünde tüm yaşamımı ona adayan, onun ışığında (gölgesinde kalmadan) soluk alıp veren, üreten Güzin Dino, “Peki şimdi nasıl yaşayacağım?” sorusunu yöneltmişti bana. “Aynen Abidin yaşıyormuş gibi” demiştim. “Sergilerini açarak, kitaplarını yayımlayarak, hatta haftada bir kendisine mektup yazarak.” “Mektup mu?” demişti hayretle, “Nasıl yani?”
“Sağlığında ayrı düştüğünüzde nasıl yapıyorsanız öyle. Hatta, mektupları bana gönderirseniz kendisine ulaştırırım. Ama vereceği yanıtları size ulaştırabileceğimin sözünü veremem.” dedi.

Güzin, Abidin’in ölümünü izleyen ilk on yıl, haftada bir değilse de, her biri, “Sevgilim” diye başlayan mektuplar yazdı Abidin’e. Bugüne değin, hiç kimse gelip Abidin hakkında yayımladığımız kitaplarla ilgili bir soru sormadı bana. Ama şu soruyla çok sık karşılaştım: “Abidin sence büyük bir ressam mıydı?” “Hayır,” diye yanıtladım bu soruyu her zaman. “Ama eşi olmayan bir insan, bir sanatçıydı.”

Ferit Edgü

Abidin Dino’nun Güzin Dino’ya aşkla dediği gibi bitirelim:

“Can sensiz her şey eksik.”

Share

Aşk Risalesi

Omerli 026

Ama sen uzaklardaydın ey kalbim
Uzaklardaydın, sevdiğim uzaklardaydı
Ayın yıldızların çağlayarak
Berrak şelaler yaparak
Coşku içinde aktığı
Bir yerlerdeydi.

Hani bir gün bir çobana rastlamıştık
Adı Ferhat mıydı neydi
Koyunların, kuşların, böceklerin ve çiçeklerin
Sadakatten mest oldukları
Herbirinin gözlerinde
Kaybolur gibi kayar gibi
Dalıp gittiğimiz o saadet evreni
Kayaların yüzlerinden okuduğumuz o ebedi bilinç
Bizi çekip almıştı kılcal damarlarımızdan

Yaslan göğsüme sevdiğim
Benim gönlüm gök gibidir açık deniz gibidir
Pas tutmaz benim içim yeryüzü gibidir
Toprak gibidir
Sen ki bulut gibisin
Ay gibisin güneş gibi bazen

Usul usul inen
Yağmur tıpırtılarını
Dinler gibi
Dalıp gitmiştik
Sen konuşuyordun
İpil ipil yağan bir yağmur gibi konuşuyordun
Onlar ki konuklarımızdı
Adları Keremdi,Yusuftu, Kaystı
Hepside ezelden tanıdıktı dosttu.

Erdem Bayazıt

Share

Sebeb-i Telif

Başkalarının aşkıyla başlıyor hayatımız
yaprakla yağmurun aşkı meselâ
kim olsa serpilen coşturuyor bizi
imreniyoruz başkalarının mahvına.
Yağmur mahvoluyor çarparak
kendini parçalıyor mâşukunun açılan kıvrımında
yaprak dirimle irkiliyor nazlı ve mağrur
silkiniyor vuran her damlayla.

Başkalarının aşkıyla başlıyor hayatımız
bakıp başkasının başkayla kurduğu bağlantıya
aşka dair diyoruz ilk anı bu olmalı
ilkönce damarlarımızda duyuyoruz çağıltısını
uzak iklimlerin
kokusu gitmediğimiz şehirlerin önceden
bir baş dönmesiyle kabarıyor hafızamızda
sonra ayrılıklar düşüne dalıyoruz:
Bize ait olan ne kadar uzakta!

Başkalarının aşkıyla başlıyor hayatımız
başkalarının düşünceleriyle değil.
“Üstümde yıldızlı gök”demişti Königsberg’li
“içerimde ahlâk yasası”.
Yasa mı? Kimin için? Neyi berkitir yasa?
İster gözünü oğuştur,istersen tetiği çek
idam mangasındasın içinde yasa varsa.
Girmem,girmedim mangalara
Yer etmedi adalet duygusu
içimde benim
çünkü ben
ömrümce adle boyun eğdim.
Yıldızlı gökten bana soracak olursanız
kösnüdüm ona karşı
onu hep altımda istedim.

Başkalarının aşkıyla başlıyor hayatımız
ve devam ediyor başkalarının hınçlarıyla
düşmanı gösteriyorlar,ona saldırıyoruz
siz gidin artık
düşman dağıldı dedikleri bir anda
anlaşılıyor
baştan beri bütün yenik düşenlerle
aynı kışlaktaymışız
incecik yas dumanı herkese ulaşıyor
sevinç günlerine hürya doluştuğumuzda
tek başınayız.

Diyorum hepimizin bir gizli adı olsa gerek
belki çocuk ve ihtiyar,belki kadın ve erkek
hepimiz,herbirimiz gizli bir isimle adaşız
yoksa şimdiye kadar hesapların tutması lâzımdı
hayatımıza kendi adımızla başlardık
bilmediğimiz bu isim,hesaptaki bu açık
belki dilimi çözer,aşkımı başlatırım
aşk yazılmamış olsa bile adımın üzerine
adımı aşkın üstüne kendim yazarım.

İsmet Özel

Share