İstanbul’da Poyraz’ın soğuttuğu haftaiçi bir gün…Sabah gün yağmurlu bir geceden kafasını yeni kaldırmış. Bakırın mekanı olan yerden eski şehre doğru bakıyorum. Bulutlar yeniden ağlamak istercesine dolu dolu duruyorlar. Güneş kendini göstermek için acele ediyor. Kuşlar kendi nasiplerini ararken orta yaşlarını geçmiş amca soğuk demeden taşa oturmuş oltasına gelecek akşam yemeğini bekliyor. Gün yaşanacak, nefesler bitecek ve akşam yine bu şehri kollarına alacak…
Ne demek istiyor dediğinizi duyar gibiyim. Evet biraz sondan başlamış olabilirim. Ancak kızgınlığımı bir an önce içimden atıp kurtulmak istediğimi sanıyorum. Esasında avazım çıktığı kadar sokaklarda bağırıp, hadi BP’yi protesto edelim ve benzinlerimizi oradan almayalım!, demek istiyorum. Ancak benzin alıp benzin tüketmeliyiz ki ekonomimize can gelsin…yoksa ölürüz..Şimdi eğer hala BP’ye neden kızdığımı tahmin edemediyseniz, lütfen google’a müracaat edin. Petrol ve dünyamıza yaptıklarının hangi tarafından tutarsanız tutun bir tutam acı gelir elinize.. İnsanlar için ve tabiat için… Ancak hırsımıza ve hükümsüzlüğümüzü göremeyişimize sinir oluyorum.
Bu küçük bir örnekleme
Tek sorum var: Anlatabildim mi?
Resimlerin tamamını yüreğiniz kaldırabilecekse, şuraya bakın…
