Paylaşmak insanoğlunun başına ilk önce bir kadının rahminde gelir. Rahmi paylaşır ve karındaş olursun. Sonra aynı sütü ardından aynı evi paylaşırsın. Doğuştan ölümüne kadar kaderi paylaştıklarımıza kardeş diyoruz. Hayata ilk adımlarımızı atar atmaz, oyunlarda keyiflerimizi paylaştıklarımız vardır. Hani eski fotoğraflara bakarken küçük yumuk yumuk elleriyle oyuncaklarımızı pay ettiklerimiz…İşte ilk oyun arkadaşlarımızdır onlar…Biraz büyüdüğümüzde simitimizi ve beslenmelerimizi pay ettiklerimizi unutmamız epey zor olacaktır bizim için. İlk harflerimizi yazmaya çalışırken ve silgimizi kaybettiğimizde teselli ederken ve her şeyden öte, ilk annemizden ayrı kalışımızda göz yaşlarımızla kutsadığımız ilk birlikteliğimiz ve ilk arkadaşlarımız..
Peki ilkokulun sonralarına doğru yavaş yavaş kendimizi bulmaya başladığımız günlerde bir bakışı ve anı paylaştığınız platonik aşklarınızı hatırlıyor musunuz? Bir bakışına bin nefesini feda etmeye hazır olduklarınızı..Mezun olduğunuz günlerde bütün paylaştıklarınızı özleyeceğiniz için, belki de bir daha paylaşamıyacağınız duyguları gidişine yas tutarken kucakladığınız arkadaşlarımız.
Ortaokulda benim gibi yatılı okulda okuyanlar için odanızı paylaştığınız insanlar vardır. Onlarla yavaş yavaş hatıralarınızı ve hayallerinizi yalnızlığınıza katık edip uzun gecelerde tüketirsiniz. Kıyamete kadar sizin için orada var olacaklarına dair her bahse girecek kadar emin olduğunuz arkadaşlarınız… Açlığınızı ve tokluğunuzu paylaştıklarınız..Okuldan kaçarken heyecanlarınızı paylaştıklarınız. İzinli olduğunu saatlerde kaçamaklarınızı, keyifli yemeklerinizi ve her şeyden önce gençliğinizi paylaştıklarınız..
İlk tuttuğunuz o elde paylaştığınız sıcaklığı ve kalbinize dokunuşunu..
İlk öpüştüğünüzde paylaştığınız hisleri..
İlk terk edildiğiniz de göz yaşlarınızı paylaştığınız geceleri..hatırlıyor musunuz?
Yıllar geçtikce ilk defa paylaştıklarınız azalacak ama kiminle paylaştığınız farketmeye başlayacak. Belki de yaşınız ilerledikçe paylaştıklarınız azalmakla birlikte paylaşımlarınızın derinliği artacaktır.
Kimbilir belki de artık gittikçe bencilleşecek sade üç beş zevki paylaşır hale geleceğiz. Ya da kimbilir bir şiirin satırlarını paylaşırken ilk öpüşmenizin tadını alacaksınız.. Bazen karanlık gecelerde yıldızları paylaşacağız. Soğuk bir gece de kahvemizi paylaşacağız. Karanlık bir dehlizde ışığımızı paylaşacağız. Bunalmışlığımız da şarabımızı paylaşacağız. Hastalığımız da sağlımızı paylaşacağız. Fikirlerimizi paylaşacağız.. Umutsuzluğumuzda ümitlerimizi paylaşacağız.
Kimbilir belki hayatın kuraklığında hayallerimizi paylaşacağız. Deniz kıyısındaki yalancı baharlara terk edilmiş tomurcukları paylaşacağız. Deniz kıyısındaki deniz kabuklarını paylaşacağız. Küçük kulübe hayallerimizin içindeki odaları paylaşacağız.
Bir an gelecek kışın zemheriyle üşümüş dudaklarımızda elimizdeki fincanın sıcaklığını paylaşacağız.
Gün gelecek aynı yatağı paylaşacağız. Derdin derdimiz olacak..
Nefesin nefesim olacak ve bir an gelecek bedenim bedenin olacak.. Bedenlerimizi paylaşacağız. Vicdanlarımızı paylaşacağız. Gönül yaralarımızı paylaşacağız. En sonunda ruhlarımızı paylaşacağız.
Paylaşacak birşeyimiz kalmadığında paylaşmayı paylaşacağız….
