Saatler saatler oldu ama ben yine seni özledim
Yollarda vadilerde tek kalmış ağaçlar gibi gözledim
Çok özledim..
Nefes gibi
Çiçek gibi
Su gibi
İç çekiş gibi….
Niye bu mağaranın bir sonu yok?
Niye geceler kalbime saplanmış ok?
Bu gece ben yalnız kalmak istiyorum
Gözyaşlarım zifirine düşecek dakikaların
Acı ancak meze olur özlemime
Söyledim binlerce defa söyleyeceğim
Ne bir kaf’a gücüm yeter ne de nun’a
Zayıflık gölgesidir vuran ruhuma
Bir yanda akrebin kıskacında vicdanım
Öbür yanda merhametine muhtacım
Bir parça çamurdan ibaretse bedenim
Nasıl oldu bilemeden, senin bendenim!
Sus söyleme
Kelimeleri
Nefesini
Nerdesini
Sözdesini
Gözdesini
Yüzdesini
Bestesini
Güftesini
Hiç bir şeyini ziyan etme!
Eğer bir kuş kanatlanırsa ışığa doğru yurdumdan
Göç varsa sana doğru ruhumdan
Ne Sina engel olur ne de Nuh tufanı
Olsada gücüm sarabilsem yaranı
Gül buğusu, Çiğdem kokusu
Yanaklarımda sicim sicim su
Heceledim harf harf ismini
Pervaneler hesaplar mı ateşini
Bu fasla ait ne varsa aklında
Ya da eksik kalmış aslında
Sarabilir mi bilmem özlemini…