Geceler bilirim, sabahında uzun günler beklenir.
Yüzler bilirim, gözlerinde aşklar seyredilir.
Kıyılar bilirim, sahilinde umut gemileri gözlenir.
Garip bir rüya bu! Tıpkı küçükken gördüklerim gibi.
Günler var hep beklerim gelişini
Ve soluk soluğa her koşunun sonunda kaçırırım yine seni
Derim ki o zaman benimde bir nazlı yelkenlim olsa
Derim ki alıp götürse beni bu ıssız adadan deniz kızının
yanına
Nefesim rüzgar olsa da aşsak seninle okyanusları
Yüreğim rotan olsa da çarpsak deniz kızının olduğu kayaya.
Duygularım yelkenin olsada otursak deniz kızının gönül
sahillerine
Ah hayat hep hayal mi bunlar ?
Deniz kızı küçüklüğümde masallarınla uyudum dipsiz gecelerde
Rüyalarımda yârim oldun
Yüzerdim yüzerdim senin yanına varmak için nefessiz
kalıncaya, mecalim tükeninceye kadar.
Boğulduğumu görerek uyanırdım kan ter içinde o korkunç
rüyalardan…
İşte o zaman nazlı yelkenlimi hayal ederdim
Gövdemin gövdesi olduğu,nefesimin rüzgarı olduğu,
duygularımın dümeni olduğu yelkenlimi
O benim herÅŸeyimdi
Sana varmanın tek yolu ve tek çaresiydi.
O benim gülüşüm ,O benim duyuşum , O benim sesimdi.,
sana gelen…
ama hiç düşünmezdim sen bana bulutları gönder ve çağır
beni yanına
Deniz kızı geliyorum şimdi yanına ..
Azgın dalgalara inat
Hırçın rüzgarlara inat
Yalçın kayalara inat geliyorum!
Koşa koşa, nefes nefese ve çatlarcasına çarpan kalbinle
ölürcesine geliyorum! ….
Ey nazlı yelkenli n’olur , Götür beni O’na
Ve Ey Güzel Deniz Kızı bekle … bekle beni!
Dedim ya Ölürcesine geliyorum sana…
