Gün doğarken deniz kızlarının çağrısına uydum
Dalgaların gün ışığıyla
Nasıl kayaları okşadığını duydum..
Bir martı pervane gibi dalarken suya ben de hayallerine daldım..
Seni şehire benzettim..
Öylece Boğaziçi’ne yatmış…
Saçlarını dalga dalga uzatmış..
Gözlerini Eyüb’e benzettim cıvıl cıvıl hep neşeli
Çok zaman oldu ben bakarken kendimden geçeli
Sesinde martıların sesi,
Fener’de camdan cama konuşmaların sıcaklığı
Ne zaman üşüse ruhum bedenimde,
Seninkinde arar yakınlığı…
Kokun ah o kokun….
Ne Mısır çarşısının baharatları
Ne de Üsküdar’ın attar dükkanları
En yakını belki de ıhlamur ve iğde dalları
En üstünde Yasemin’in çiçekli yaprakları
Ellerin İstanbul’un rüzgarları kadar yumuşak
Saçlarımı okşasan ve dağıtsan benimle konuşarak
Hani rüzgar da öper ya, insanları yüzlerinden
Hani öyle bir nefes olur ya içlerinden..
İşte öyle bedenime değil, ruhuma dokunarak…
Dudakların bir Erguvan gibi yakıyorsa gözlerimi
Boğazın akıntıları ve Kudüs gecesinin soğuğu…
Bir onlar bir de bendenin kesilen soluğu
Dudakların üzüm buğusu
Dudaklarında şarap kokusu
Hayatımın ve kalbimin büyüsü süslüyor sözlerimi
