Serendipity

I

We are the hollow men

We are the stuffed men

Leaning together

Headpiece filled with straw. Alas!

Our dried voices, when

We whisper together

Are quiet and meaningless

As wind in dry grass

Or rats’ feet over broken glass

In our dry cellar

Shape without form, shade without colour,

Paralysed force, gesture without motion;

Those who have crossed

With direct eyes, to death’s other Kingdom

Remember us — if at all — not as lost

Violent souls, but only

As the hollow men

The stuffed men.

II

Eyes I dare not meet in dreams

In death’s dream kingdom

These do not appear:

There, the eyes are

Sunlight on a broken column

There, is a tree swinging

And voices are

In the wind’s singing

More distant and more solemn

Than a fading star.

Let me be no nearer

In death’s dream kingdom

Let me also wear

Such deliberate disguises

Rat’s coat, crowskin, crossed staves

In a field

Behaving as the wind behaves

No nearer —

Not that final meeting

In the twilight kingdom

III

This is the dead land

This is cactus land

Here the stone images

Are raised, here they receive

The supplication of a dead man’s hand

Under the twinkle of a fading star.

Is it like this

In death’s other kingdom

Waking alone

At the hour when we are

Trembling with tenderness

Lips that would kiss

Form prayers to broken stone.

IV

The eyes are not here

There are no eyes here

In this valley of dying stars

In this hollow valley

This broken jaw of our lost kingdoms

In this last of meeting places

We grope together

And avoid speech

Gathered on this beach of the tumid river

Sightless, unless

The eyes reappear

As the perpetual star

Multifoliate rose

Of death’s twilight kingdom

The hope only

Of empty men.

V

Here we go round the prickly pear

Prickly pear prickly pear

Here we go round the prickly pear

At five o’clock in the morning.

Between the idea

And the reality

Between the motion

And the act

Falls the Shadow

For Thine is the Kingdom

Between the conception

And the creation

Between the emotion

And the response

Falls the Shadow

Life is very long

Between the desire

And the spasm

Between the potency

And the existence

Between the essence

And the descent

Falls the Shadow

For Thine is the Kingdom

For Thine is

Life is

For Thine is the

This is the way the world ends

This is the way the world ends

This is the way the world ends

Not with a bang but a whimper.

Uzun zamandan beri keyifle dinlediğim parçalardan birisi de Marcel Khalife’nin bestelediği Asfur şarkısıdır. Bu şarkı Türkiye’de Kardeş Türkülerin’in çıkardığı bir albümde tanınmıştır. Marcel bir çok kereler bu şarkıyı özgürlükleri elinde alınmışlara ithaf ettiğini söylemiştir. Ben bu şarkının hem Arapça hem de Türkçe anlamını ezbere bilecek kadar çok dinliyorum. Sizinle Türkçesini paylaşmak istedim. Gerçekten sevdiğim birisi bu şarkının Türkçe sözlerini duymak istemediğini söylemişti..Büyüsünü bozmadığımı umuyorum.

Bir kuş baktı pencereden

“lûlû” diye seslendi

“beni yanında sakla, sakla beni

Ne olursun lûlû.”

“sen neredensin?” diye sordum ona,

“göğün sınırından” dedi

“nereden geliyorsun?” diye sordum,

“komşunun evinden” dedi

“kimden korkuyorsun?” diye sordum,

“karga kafesinden” dedi

“tüylerin nerede?” diye sordum,

“zaman uçurdu” dedi

Bir damla gözyaşı süzüldü yanağından,

Kanatları büküldü

“yere sağlam basıp kendi yolumda yürüyeceğim” diyordu

Onun yaralı hali gibi

Kalbimin yaraları da acı veriyordu bana

Zindanın demirlerini kıramadan

Kesildi sesi, kırıldı kanatları

Yürekleri bir kuş gibi ürkek ürkek kanat çırpanlar için bu şarkıyı dinleyin lütfen…

Carpaccio

Bir rüya görüyorum ama bitirmiyorum,

Gözlerimi sımsıkı kapatıyorum..

Açmıyorum, açmayacağım..

Tabirini vermeye Yusuf gelmeyecekse,

Her rengi bir yağmur tablosu gibi eriyecekse,

Bütün lezzetler elem olacaksa,

Güzel bir son bulmayacaksa,

Uyandırmayın beni…

Gece yeni başlamışken

Alice gelmiş harikalar diyarından

Şimdi ne gözlerine bakınca eridiğimi,

Ne ruhumun seninkinin peşine takılıp gittiğini,

Ne de bir su olup sana doğru aktığımı

Ne de rüzgarlarda bir kuş tüyüyle uçtuğumu

Söylemek mümkün değil artık…

Küçülüyorum küçücük küçücük kalıyorum

Çimenler Selviler kadar uzamış;

Mutluluk önden gidiyor ben onu kovalıyorum

İçimde bir his var

İçimde biraz ar…

İçim ruhuma biraz dar,

Elini tutmak için soluk soluğa

Koşuyorum küçük adımlarla

Duruyorum gözlerim göremeyince seni

İç çeke çeke ağlıyorum

Oyuncağı alınmış çocuklar gibi

Annesinden ayrılmış yavrular gibi

Ya da bir annenin evladından ayrılışında ağladığı gibi..

Sen eğer bir ağacın arkasından çıkmayacaksan,

Uyanmak istiyorum..

Eğer yeniden ellerini uzatmayacaksan bana,

Gözlerime yeniden kalbinle bakmayacaksan.

Ellerinle yüzümü tutup beni seyretmeyeceksen..

Sıcaklığını hissetmeyeceksem..

Kahveyi seninle yudumlamayacaksam..

Yağmurlu bir günde şemsiyeyi paylaşmayacaksak..

Ben hayalinle yaşama ümidi için

Ümitlerimi sevebilmek için

Rüyalarımın güzelliği için..

Senin için uyuyacağım, hiç uyanmayacağım….

`Who can map out the various forces at play in one soul.’ Saint Augustine

`Hope is a waking dream.’ Aristotle