Uzun bir gece Leonard Cohen dinleyerek bitti. Kelimelerin ve hatta harflerin arasındaki panzehiri aradım bütün saatlerde. Hiç bir şair yaşadıklarını okurlarıyla paylaşmak konusunda cömert değildir bence. Biz şairlerin bencilliklerinde kendi duygularımızı bulduğumuz için bu şiirleri ve şairleri seviyoruz. Suzanne hakkında saatlerce konuşabilecek kadar düşündüm. Her fiile her kelimeye başka anlamlar yükledim. Cohen eğer “touch” diyorsa bununla neyi kastediyordur diye de düşündüm. “mind” diyorsa ne demek istiyordur diye de düşündüm. Portakalı ve çayı ve o evi ……
Bir yere varmak çözümler üretmek istemiyordum. Sadece harflere ses veren nefesteki huzuru aradım.. Buldum mu? Ehh o da bana kalsın. Geceler ve benim sırrım olsun!
Bakalım sizin hoşunuza gidecek mi? ( Not: Bu şiir İngilizce okumaktan korkan öğrencilerim için değildir. Onlar boşuna yorulmasınlar. Kim şimdi sözlüğü açacak kelimelerin anlamına bakacak …Ohoooooooo uzun iş.)
