Bazen aynadaki adamı tanıyamıyorum. Gözlerinde farklı heyecanlar, yüzünde son zamanda gördüğüm belirli belirsiz ortaya çıkan heyecan dalgaları görülen bu adam da kim? Aynanın bir yanında daha durağan ve sukunet dolu bir insan varken, niye dalganır ki his dünyası bu garip adamın? Okudukları işlemez mi acaba aynanın öbür tarafına…Okuma yazması varsa bile kendini okumasını bilmediğini zannediyorum. Bir dostum kendini anlamak için niçin yaptığını düşünmelisin demişti..Sanırım düşünmek hoşuma gitmiyor; acıtıyor, yaralıyor ve üzüyor beni düşünmek.
Ayna olmasaydı eğer bir yanım düşünüyor diğer yarım düşünmüyor; bir yanım seviyor bir yanım üzülüyor, bir yarım acıyor bir yanım zonkluyor; bir yanım ümit ediyor diğer yanım karamsarlık denizinde boğuluyor, diyecektim. Ayna olmasaydı eğer sana sarılıp hummalı titremelerimle senin sıcaklığında ısınmak isteyecektim. Ayna olmasaydı eğer dizinde uyumak ve huzur bulmak isteyecektim. Aynadaki adam olmayınca ben var mıyım bilmiyorum. Bilmiyorum belki varım belki yokum!
Kafası karışık ve gözleri ümitle parlayan, anlamaya çalışan ama kararlı bir çocuk gibi, yolun sonunda orada seni bekliyor olacağım aynadaki adam!
