Author: The Saint

In a square on a bench

There’s a man who calls you when you pass

He has eyeglasses and old grey clothes

He smokes a little cigarillo

He is seated

And he calls you when you pass

Or simply makes you a sign

Don’t look at him

Don’t listen to him

Pass by

Make as if you didn’t see him

As if you didn’t hear him

Pass by hurry past

If you look at him

If you listen to him

He makes you a sign and nothing nobody

Can stop you from going to sit near him

So then he looks at you and smiles

And you suffer atrociously

And the man continues to smile

And you smile the same smile

Exactly

The more you smile the more you suffer

Atrociously

The more you suffer the more you smile

Irremediably

And you stay there

Seated fixed

Smiling on the bench

Children play near you

Passerby pass

Tranquilly

Birds fly off

Leaving one tree for another

And you stay there

On the bench

And you know you know

You never again will play

Like these children

You know you never again will pass

Tranquilly

Like these passerby

Never again fly

Leaving one tree for another

Like these birds.

Jacques Prevert (Paroles, 61)

Prevert için bir sürü şey anlatmak mümkün.. Ben bir cümleyle şöyle özetlerim: II Dünya savaşının karmaşasını yaşamış ve hayattaki her dakikanın anlamını, değerini bilen bir şairdir.

This Love

This love

So violent

So fragile

So tender

So hopeless

This love

As beautiful as the day

And as wretched as the weather

When the weather is wretched

This love

So real

This love

So beautiful

So happy

So joyous

And so ridiculous

Trembling with fear

Like a child in the dark

And so sure of itself

Like a tranquil man in the quiet of the night

This love

Which made others afraid

Which made them gossip

Which drained the colour from their cheeks

This love

Watched for

Because we watched for them

Snared, wounded, trampled, finished, denied, forgotten

Because we snared, wounded, trampled, finished, denied, forgot it

This love

Entire

Still so alive

Shining

This is yours

This is mine

This love

Which is always new

And which never changes

Real like a plant

Quivering like a bird

Warm and as alive as the summer

We can both

Go and come back

We can forget

And fall asleep

And wake up

To suffer old age

Fall asleep again

To dream to death

Awake

To smile and laugh

Young again

Our love endures

Obstinate as a mule

As alive as the desire

As cruel as the memory

As stupid as the regret

As tender as the memory

As cold as marble

As beautiful as the day

As delicate as an infant

It watches us

Smiling

And speaks to us

Without saying a word

And I

I listen to it

Trembling

And I cry

I cry for you

I cry for myself

And I beg you

For yourself

For me

And for all those who love

And who are loved

Yes

I cry to it

For you

For me

And for all the others

I do not know

Stay there

There where you are

There where you were before

Stay there

Don’t move

Don’t go away

We who are loved

We have forgotten you

Do not forget us

We had only you on this earth

Do not let us grow cold

Further and further away every day

It doesn’t matter where

Give us a sign of life

In a nook in the woods

In the forest of memory

Suddenly arise

Take us by the hand

And save us

Pazar sabahı kalkan uçağım karlı bir Pazar günü Chicago Uluslararası O’hare Uluslararası Havalimanına indi. Pasaport kontrolü ve kısa bagaj bekleyişinden sonra havalimanından çıkışa ulaştım. Bir telefondan önceden ayarladığım servis aracına nereden bineceğimi öğrendim. Havalimanından dışarı çıktığımda dışarıdaki dondurucu soğuğu ve karı gördüğümde hiç de şaşırmadım. Chicago’ya gelmeden havanın böyle olacağını öğrenmiş ve bütün herşeyimi buna göre hazırlamıştım. 5 dakika içinde beklediğim servis geldi. Siyah bir Lincoln’un içinden gayet kibar ve olgun bir beyefendi indi. Eşyalarımı koyup hızlıca yola çıktık. Bir saat içinde otele geldik. Odama yerleştim. Onbir buçuk saat yolculuktan sonra iyi olduğumu söylemem zordu doğrusu. Beni bekleyenlere haberleri verdikten sonra kendimi sokaklara attım. Güzel bir akşam yemeğinden sonra Chicago’nun Michigan caddesinde yürüdüm. Kısa kafe molaları ve dinlenmeden sonra otele döndüm. Oscar ödül törenini canlı seyrederek gecemi tamamladım.

Sabahın ilk ışıklarıyla kendimi sokaklara attım. Kahvaltımı limonlu haşhaşlı kek ve Americano kahve içerek yaptım. Ardından günümün büyük kısmını Powell kitaptıcısında ve muhteşem bir yerde geçirdim.

Art Institute of Chicago muhteşem bir durak.. Bu kadar güzel bir kolleksiyon görmemiştim. İpek yolu sergisi, Mitsubishi bankasının desteklediği Uzakdoğu sergisi, Africa, Güney Amerika ve Avrupa sergisi muhteşemdi.

Bu kadar güzel ve bu kadar hoş bir dünya resim sergisi gezmemiştim. Cezanne’dan Picasso’ya sergisinin güzelliğini kelimelerle anlatamam. Sesli rehberlik yapan küçük elektronik aletlerle ressamların ekolleri ve eserleriyle ilgili şiirler ve hikayelerin anlatıldığı, dolu dolu bir geziydi.

Onlarca fotoğraf çektim. Döner dönmez sizlerle paylaşacağım. Ama şimdilik sizi teskin etmek için size şu sayfayı tavsiye edeceğim.