Sultan Abdülaziz örneğinden sonra bir de Şinasi kıssası var. Şinasi hakkındaki genel bilgiyi vermeyeceğim.Kendisi en az Namık Kemal kadar vatanperver olarak bilinir.
1860’da Agah Efendi ile birlikte Tercüman-ı Ahvâl Gazetesi’ni çıkardı. Devlet işlerini eleştirmesi ve Sultan Abdülaziz’e karşı girişilen eylemin düzenleyicilerinin yanında yer alması nedeniyle 1863’teki Meclis-i Maarif’teki görevine son verildi. Gazeteyi Namık Kemal’e bırakarak, 1865’te Fransa’ya gitti. Orada sözcük çalışmalarına yöneldi.
Bizim tarih yazımımızda Şinasi’nin fakr u zaruret içinde yurtdışına gönderildiği defalarca yazılmıştır. Halbuki Ebüzziya Tevfik’in torunu Ziyad bey (Ebüzziya) bana zamanında Şinasi hakkında ilginç bilgiler vermişti. Ziya bey’in benim hayatımdaki değeri de ayrı bir bahis mevzuudur.
Avrupa’ya giderken kendisi aldığı paranın yanısıra devlete yazdığı bir arzuhal ile annesinin ihtiyarlığından bahseder. İhtiyarlığın yanında annesinin hasta olduğunu da söyleyerek, 3 altın maaş bağlatmaya muvaffak olur.
Halbuki bahsettiği tarihte annesi evlidir. Hatta tam da o vakitlerde kendi evinde oturmaktadır. Hasta olduğu doğrudur ama bu hastalığı ‘loğusalıktır’, çünkü annesi çok yakın bir tarihte kız çocuk doğurmuştur.
Şinasi gazetesini çıkarabilmek için muhalif olduğu Sultan Abdülhamid’ten 50 altın yardım almıştır. Bazı kaynaklarda Şinasi’nin bunu reddettiği anlatılır. Tam da bu tarihlerde Şinasi üç tane gayrimenkul satın almıştır. Annesi hasta diye maaş bağlatan ve gazete çıkarmak için çırpınan birisi yardımı almamışsa nasıl bu kadar mülkü bir anda satın alabilmiştir.
